روابط سیاسی ایران و اردن

در خرداد سال 1378 آقای خرازی به عنوان اولین وزیر خارجه ایران به اردن سفر نمود. ملاقات ملک عبدالله با رئیس جمهور وقت کشورمان در حاشیه اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل در پاییز 1379در نیویورک بالاترین سطح تماس بین دو کشور بود. سرانجام پادشاه اردن شهریور 1382 به تهران سفر نمود. این سفر را علیرغم کوتاه بودن آن می توان نقطه عطفی در روابط دو کشور دانست و بدنبال آن وزیر خارجه وقت اردن برای پیگیری مسائل مطروحه در دیدار ملک عبدالله و در پاسخ به سفر وزیر خارجه کشورمان به جمهوری اسلامی ایران عزیمت نمود. اردن در شهریور ماه سال 84 با اعزام فرستاده ویژه پیام حسن نیت و تبریک انتخاب جناب آقای احمدی نژاد به ریاست جمهوری را ابلاغ کرد. در سال 1384 ملک عبداالله با رئیس جمهور کشورمان در حاشیه نشست مجمع عمومی سازمان ملل دیدار نمود. اردیبهشت 1385 وزیرخارجه کشورمان در پاسخ به سفر همتای اردنی خود به امان سفر نمود. وزرای خارجه دو کشور طی سالهای اخیر درحاشیه اجلاسهای همسایگان عراق، سازمان کنفرانس اسلامی و غیر متعهد ها با یکدیگر دیدار نموده اند. در خرداد 1389 آقای امیر غازی مشاور پادشاه اردن به تهران سفر کرد. آخرین ملاقات وزرای خارجه دو کشور دراوایل آذرماه89 در حاشیه نشست منامه صورت گرفت. 
در آذر ماه 1389 جناب آقای مشائی ضمن انجام دیدار رسمی از اردن طی ملاقات با ملک عبداله پادشاه اردن پیام کتبی جناب آقای احمدی نژاد را به وی تسلیم نمود. در اسفند ماه 1389 سفر ملک عبدالله پادشاه اردن به تهران برنامه ریزی شد ولی این سفر بنا به دلایلی لغو گردید. در اسفند 1390 جناب آقای کمالوندی معاون وزیر امور خارجه و جناب آقای موید مدیرکل امور اداری به امان سفر نمودند.
موضعگیری مقامات اردنی در خصوص مسائل و تحولات ج.ا.ا با در نظر گرفتن روابط دوستانه این کشور با غرب تا کنون در مجموع مثبت و قابل قبول بوده است. این کشور معمولا به قطعنامه های وضعیت حقوق بشر در ایران رای ممتنع داده است. پادشاه اردن همواره با استفاده از گزینه نظامی برای پرونده هسته ای کشورمان مخالفت کرده و از حق ایران برای داشتن فناوری صلح آمیز هسته ای دفاع کرده است. ایران نیز در رای گیریها در مجامع بین المللی بارها به کاندیدای اردن رای داده است مانند شورای سازمان انرژی اتمی و انتخاب معاونت فیفا.