اطلاعات سیاسی پادشاهی اردن هاشمی

به دنبال پایان جنگ جهانی اول و فروپاشی امپراتوری عثمانی، جامعه ملل کنترل بسیاری از سرزمین های خاورمیانه را به دولت بریتانیا واگذار کرد. در اوایل دهه 1920 میلادی، بریتانیا منطقه نیمه مستقل فرا اردن را از سرزمین فلسطین جدا کرد. این منطقه در سال 1946 استقلال کامل خود را به دست آورد و با عنوان پادشاهی اردن هاشمی رسمیت یافت. ملک عبدالله اول (1882 –1951) نخستین پادشاه و مؤسس کشور اردن هاشمی به شمار می رود.  وی در 20 جولای 1951 در مسجدالاقصی توسط یک فلسطینی ترور و کشته شد.

ملک حسین، پادشاه اردن (1935 –1999) در سال 1952 به پادشاهی رسید و تا پایان عمرش این سمت را در اختیار داشت. وی توانست مؤلفه های مختلف بین المللی –از جمله آمریکا، شوروی و بریتانیا –و منطقه ای –از جمله دولت های عرب و رژیم صهیونیستی –و همچنین عوامل فشار داخلی از جمله حضور تعداد زیادی از آوارگان فلسطینی، را در جهت منافع اردن همسو نماید. ملک حسین در سال 1994، معاهده صلح وادی عربه را با اسراییل امضا کرد. ملک حسین در 7 فوریه 1999 در اثر بیماری سرطان، در بیمارستانی در آمریکا درگذشت.

در سال 1999، به دنبال مرگ ملک حسین، عبدالله دوم (متولد 30 ژانویه 1962)، بزرگترین پسر او به پادشاهی رسید. عبدالله دوم در طول دوران پادشاهی خود، سلسله اصلاحات سیاسی و اقتصادی را در اردن صورت داده است که از آن جمله می توان به اصلاح قانون انتخابات در آستانه انتخابات پارلمانی سپتامبر 2016 اشاره کرد. به دنبال این تحول، جبهه عمل اسلامی –بازوی سیاسی جریان اخوان المسلمین –که دو انتخابات پیشین در 2010 و 2013 را تحریم کرده بود، با کسب 15 کرسی به پارلمان بازگشت.

به دنبال تظاهرات دامنه دار مردمی (می و ژوئن 2018) در شهرهای مختلف اردن، در اعتراض به گرانی کالاهای اساسی و همچنین قانون مالیات بر درآمد، هانی ملقی، نخست وزیر استعفا داد و ملک عبدالله دوم، عمر الرزاز، وزیر تعلیم و تربیت کابینه ملقی را به عنوان نخست وزیر منصوب نمود.

نام کشور: پادشاهی اردن هاشمی

نوع حکومت: پادشاهی مشروطه

پادشاه: ملک عبدالله دوم ( از 7 فوریه 1999)

نخست وزیر: عمر احمد منیف الرزاز ( از 5 ژوئن 2018)

مقام پادشاهی، موروثی است و از پدر، به بزرگترین پسر می رسد. نخست وزیر نیز توسط پادشاه تعیین می گردد

ترکیب هیأت وزیران توسط نخست وزیر و با مشورت پادشاه تعیین می شود

پایتخت: شهر عمان

روز استقلال: 25 می 1946

جمعیت: 10248069 نفر (جولای 2017)

ترکیب قومیتی: 98 درصد (عرب)، شرکس (1 درصد)، ارمنی (1 درصد)

زبان رسمی: عربی –انگلیسی (در میان اکثر اقشار متوسط و تحصیل کرده جامعه)

دین: اسلام (2/97 درصد)، مسیحیت (2/2 درصد)

قوه مقننه: شامل مجلس سنا (مجلس الاعیان) و مجلس نمایندگان (مجلس النواب)

مجلس سنا شامل 65 کرسی است که اعضای آن توسط پادشاه برای یک دوره 4 ساله تعیین می شوند.

مجلس نمایندگان شامل 130 کرسی است که 115 کرسی در انتخابات پارلمانی تعیین می شوند و 15 کرسی نیز به زنان اختصاص دارد. 12 کرسی به نمایندگان مسیحی، شرکس و چچنی اختصاص دارد. نمایندگان برای یک دوره 4 ساله تعیین می شوند.

اردن در بسیاری از سازمان های منطقه ای و بین المللی از جمله سازمان ملل متحد، اتحادیه عرب، سازمان همکاری اسلامی، گروه 77، جنبش عدم تعهد و همچنین نهادهای تخصصی سازمان ملل از جمله آژانس بین المللی انرژی اتمی، یونسکو و سازمان تجارت جهانی عضویت دارد. اردن همچنین در بازه زمانی 2014 تا 2016 عضو غیر دائم شورای امنیت سازمان ملل بوده است.